اثرات استفاده از آفت‌کش‌های معمولی و میکروکپسوله بر ویژگی‌های پوشش‌های چوب و سرعت رشد کپک در آنها

DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.45.66.1.1575.1575 در این تحقیق، سرعت رشد کپک بر روی پوشش‌های پلی یورتان و دیترول حاوی دو نوع آفت‌کش طبیعی (اسانس آویشن شیرازی) و سنتزی (3-ید2-پروپینیل-N بوتیل کربامات،IPBC) که به دو صورت معمولی و میکروکپسوله شده به ترکیب آنها اضافه شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. سنتز میکروکپسول‌ها با پوسته پلیمری متیل متاکریلات با استفاده از روش تبخیر حلال و با شکل‌گیری امولسیون روغن در آب انجام شد. مقاومت نمونه‌ها در برابر کپک آسپرژیلوس نایجر با استفاده از کاغذ صافی مطابق استاندارد ASTM D 5590 قبل و بعد از کهنگی تسریع شده ارزیابی شد. همچنین مقاومت به چسبندگی پوشش‌ها و زبری سطح آنها به روش پروفیلومتری اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد پوشش‌های عاری از آفت‌کش‌ها به تنهایی قادر نیستند که در برابر رویش کپک مقاومت کنند ولی افزودن هر دو نوع آفت‌کش‌ به ویژه IPBC موجب بهبود مقاومت آنها در برابر رشد کپک شد. همچنین، میکروکپسوله کردن آفت‌کش‌ها با ایجاد مکانیسم رهایش کنترل شده آنها از داخل پوشش در مقایسه با آفت‌کش‌های معمولی مقاومت بیشتری در برابر رشد کپک حتی پس از فرآیند کهنگی سبب شد. افزودن هر دو نوع آفت‌کش به ویژه به صورت کپسوله شده ضمن افزایش زبری سطح منجر به کاهش چسبندگی پوشش پلی‌یورتان شد.